تجزیه و تحلیل کمی و کیفی ترکیبات فرار و ارزیابی اثرات ضد اکسیدانی، ضد میکروبی و سمیت سلولی گیاه eremostachys laevigata از منطقه کاشان

این پژوهش به شناسایی کمی و کیفی ترکیب های فرار و ارزیابی فعالیت ضد اکسیدانی، ضد میکروبی، سمیت سلولی و محتوای تام فنلی عصاره متانلی گیاه سنبل بیابانی رفیع(bunge. (eremostachys laevigata از منطقه ی کاشان پرداخته است. ترکیب های فرار این گیاه از خانواده ی نعناعیان با روش تقطیر همزمان با استخراج حلال آلی استخراج و با gc-ms شناسایی شدند. در سنجش خواص ضد اکسیدانی از روش های مهار رادیکال آزاد پایدار 2،2- دی فنیل-1- پیکریل هیدازیل (dpph) و بی رنگ شدن بتاکاروتن-لینولئیک اسید استفاده شد. محتوای تام فنلی عصاره ها نیز با واکنشگر فولین- سیوکالتیو اندازه گیری شد. سمیت سلولی گیاه با روش کشندگی میگوی آب شور و فعالیت ضدمیکروبی آن با روش تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی شامل دیسک دیفیوژن مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج آنالیز اسانس نشان داد که لینالول (80/11%) و 1- لیمونن (07/5%) از عمده ترین ترکیبات فرار گیاه هستند. در روش dpph، مقایسه ی ic50 عصاره های برگ و سرشاخه ی گلدار (به ترتیب 58/12 و 79/70 میکروگرم بر میلی لیتر)، نشانگر خاصیت ضد اکسیدانی بیشتر برگ گیاه است. محتوای فنلی عصاره ها نیز به ترتیب 97/28 و 16/27 میکرو گرم بر میلی لیتر اندازه گیری شد. در روش بتا کاروتن-لینولئیک اسید نیز، درصدهای مهار اکسایش برگ و سرشاخه ی گلدار که به ترتیب 28/49 % و 73/18 %به دست آمد نشان دهنده ی بیشتر بودن خاصیت آنتی اکسیدانی برگ گیاه است. سمیت سلولی برگ گیاه در روش کشندگی میگوی آب شور با µg/ml 1000lc50 > ضعیف ارزیابی شد، اما سرشاخه ی گلدار با lc50 معادل µg/ml162 سمیت سلولی بیشتری نسبت به برگ گیاه نشان داد. برگ و سرشاخه ی گلدارگیاه هیچ خاصیت ضد میکروبی از خود نشان ندادند.